Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο στις ΗΠΑ με πάνω από 200.000 νέες διαγνώσεις ετησίως. Η 5-ετής επιβίωση έχει σταδιακά ανέβει στο 23% αν και ακόμα δεν έχουν επιτευχθεί τα ποσοστά που ευελπιστούμε. Η συμπτωματολογία περιλαμβάνει επεισόδια αιμόπτυσης, δύσπνοια, βήχα, βράγχος φωνής, οστικά άλγη και συχνά απώλεια βάρους μη αιτιολογήσιμη.

   Οι μέθοδοι διάγνωσης έχουν βελτιωθεί σημαντικά και γι’ αυτό με την πάροδο των ετών η διάγνωση τίθεται σε πιο πρώιμα στάδια. Αυτό περιλαμβάνει την αξονική τομογραφία, το σπινθηρογράφημα και τα προηγμένα πρωτόκολλα πρόληψης με βάση κυρίως το κάπνισμα.

   Μάλιστα ο μοριακός και γενετικός έλεγχος της νόσου που οδηγεί σε προσωποποιημένη θεραπεία μπορεί να αυξήσει την 5-ετή επιβίωση ακόμα και στο 50%.

   Ο βασικός επιβαρυντικός παράγοντας κινδύνου είναι το κάπνισμα, μάλιστα με σημαντικό ποσοστό και το παθητικό. Αυτός είναι και ο λόγος της σύστασης των ιατρών για πλήρη διακοπή καπνίσματος σε άτομα αυξημένου κινδύνου.

   Η θεραπεία περιλαμβάνει τη συνεργασία ογκολόγου, θωρακοχειρουργού και ακτινοθεραπευτή. Η βάση είναι ο συνδυασμός χημειοθεραπείας με ανοσοθεραπεία και αναλόγως του μοριακού προφίλ κάθε ασθενή χορηγούνται στοχευμένες θεραπείες πολλές από τις οποίες είναι από του στόματος. Στόχος είναι αρχικά η αφαίρεση χειρουργικά της βλάβης και αναλόγως προσθήκη μετά ακτινοβολίας ή εξαρχής ακτινοθεραπεία κι αναλόγως μετά ενδοφλέβια αγωγή.

   Τη μεγαλύτερη σημασία έχει και εδώ η πρόληψη καθώς έχουν θεσπιστεί αυστηρά πρωτόκολλα παρακολούθησης που μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε έγκαιρη διάγνωση της νόσου και συνεπώς πιο αποτελεσματική θεραπεία.