Ζούμε σε μια εποχή έντονης κινητικότητας, με διάφορα θέματα να μας πιέζουν σε οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο, και όλα προσφέρουν στην αύξηση του άγχους στην καθημερινότητα μας. Γράφει ο Δαυίδ Γ. Συμεωνίδης, Ογκολόγος-Παθολόγος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Ευρωπαϊκής Ογκολογικής εταιρείας, επιμελητής της Β Ογκολογικής κλινικής τουMetropolitanGeneralHospital, θέλοντας να αναδείξει τη σημασία του άγχους και γενικότερα του stress στην εμφάνιση και διαχείριση μιας διάγνωσης καρκίνου σε ένα άτομο. Το stressδεν έχει άμεσα συσχετισθεί με την εμφάνιση κάποιου είδους καρκίνου, όμως επηρεάζει τη ποιότητα ζωής σε σημαντικό βαθμό μετά τη διάγνωση κάποιας εξεργασίας. Επίσης συμβάλλει με έμμεσο τρόπο στην αλλαγή του τρόπου ζωής με αποτέλεσμα να αποφεύγουμε προληπτικά μέτρα ή να επιλέγουμε στοιχεία του τρόπου ζωής επιβαρυντικά για την υγεία.
Έχει ιδιαίτερη σημασία ο τρόπος που κάθε άτομο διαχειρίζεται το άγχος του. Για παράδειγμα πολλοί βρίσκουν έναν τρόπο διαφυγής στο κάπνισμα. Γνωρίζουμε όμως πως το κάπνισμα είναι ο πιο επιβλαβής παράγοντας κινδύνου για καρκίνου στον πνεύμονα και δευτερευόντως και για άλλες μορφές όπως στην ουροδόχο κύστη. Επιπλέον, μιαάλλη μορφή έκφρασης του stressείναι η λάθος διατροφή. Ο υγιεινός τρόπος διατροφής με το μεσογειακό διαιτολόγιο αντικαθίσταται από δυτικό διαιτολόγιο πλούσιο σε λίπη, σάκχαρα και υψηλής γενικά θερμιδικής αξίας γεύματα. Αυτό οδηγεί σε αύξηση του αριθμού των ατόμων με παχυσαρκία, η οποία σχετίζεται με αρκετά είδη καρκίνου και όχι μόνο, αλλά και μεταβολικά (σακχαρώδης διαβήτης) και άλλα νοσήματα.
Ακολουθεί μια αρκετά συχνή λανθασμένη αντιμετώπιση του άγχους που είναι το αλκοόλ. Η μη οριοθετημένη κατανάλωση αλκοόλ έχει συσχετισθεί με μορφές καρκίνου όπως στο φάρυγγα, στο λάρυγγα, στο ήπαρ και το μαστό. Μάλιστα αποτελεί μια πράξη που σταδιακά γίνεται εθισμός-συνήθεια και η αντιμετώπιση είναι συχνά δύσκολη και απαιτεί αρκετή προσπάθεια και συμβουλευτική. Τέλος, η αίσθηση που προκαλεί συχνά το άγχος, είναι η έντονη καταβολή και η αδυναμία. Αυτό εμποδίζει το εκάστοτε πρόσωπο να συμμετέχει σε προγράμματα γυμναστικής τα οποία ποικιλοτρόπως προστατεύουν την υγεία μας και εμμέσως μειώνουν σε κάποιο ποσοστό τη πιθανότητα διάγνωσης καρκίνου.
Συμπερασματικά, μπορεί το άγχος άμεσα ναι να μην προκαλεί καρκίνο. Κανένα άτομο ως τώρα δεν φαίνεται να κινδυνεύει περισσότερο από άλλα μέλη της κοινωνίας λόγω stress. Όμως και αυτό είναι το πιο σημαντικό, πως τα αποτελέσματα του άγχους μπορούν έμμεσα να επηρεάσουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων προβλημάτων στην υγεία, συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου. Συνεπώς δεν είναι κάτι αθώο, αντιθέτως οφείλουμε να δώσουμε την πρέπουσα σημασία και να απευθυνθεί κάθε πολίτης στους ειδικούς επιστήμονες διαχείρισης του άγχους. Μη ξεχνάμε πως δεν είμαστε ατρόμητοι και μέσα στη κοινωνία ο ένας έχει ανάγκη στήριξης από τον διπλανό του. Μην αφήνουμε το stressελεύθερο στη ζωήμας, γιατί αυτό εγκυμονεί κινδύνους που στομέλλον θα κληθούμε ίσως να αντιμετωπίσουμε.